01-16-2017, 08:49 PM
Blackwood Dağı, eşsiz doğası ve zengin kaynaklı madenleriyle uzun süre önce yerli bir kabilenin hayatlarını sürdürdükleri yer. Doğaya olan saygıları ve mistik inançlarıyla Blackwood ile bütünleşmiş bu kabile, modern hayatın da etkisiyle, zengin kaynaklar nedeniyle zengin bir işletmeci tarafından topraklarından çıkartılıyorlar. Kabilenin yaşlısı tarafından yapılan uyarılar batıl inanç olarak değerlendiriliyor ve maden işletmeciliği olduğu kadar, dağın tepesine açılan bir bakım evi de faaliyetlerine başlıyor. Ta ki 1952 Olayı patlayana kadar...
Önceden Little Big Planet oyunlarına ek içerik geliştirmiş, Tumble gibi PlayStation Move üzerinde eğlencelik oyunlar üretmiş olan Supermassive Games, PlayStation 3 için düşündükleri ancak başka bahara kalan projeleriyle PlayStation 4 dünyasını nasıl bu kadar sallayabildi? Ben de sizin gibi çok merak ettim. İnteraktif dram ve korku türünün belki de tek örnek modern olan Until Dawn, 90'lı yılların Phantasmagoria gibi oyunlarını oynamış kimseler için meşaleyi taşıyan pek kıymetli bir eser. Nedenini birazdan anlayacaksınız.
Her şeyden önce Until Dawn gibi oyunlar, oyuncu kitlesinin pek azına hitap eden bir türe sahip. Daha önceden Quantic Dream'in Heavy Rain'i veya Beyond: Two Souls'unu oynamış ve sevmişseniz harika bir yerde duruyorsunuz. Sakın bozmayın. PlayStation 3 için yaşadığım en eşsiz deneyimlerden birini sunan Heavy Rain'in anısına, şimdiye kadar Until Dawn da benim PlayStation 4 logolu baş tacım oldu. Nedeni çok basit; özellikle oyun dünyasında son senelerde senaryo ve kurguya önem veren, adam akıllı tek başınıza oynayacağınız oyunlar üretilmiyor. Çıkmıyor demiyorum, üretilmiyor. Oyuncuların rekabetçi online oyunlara ağırlık vermesi, dominant yayıncı firmaların geliştirici ekiplere olan baskısı ve sadece etiket değiştiren seriler yüzünden birçok fikir sahibi canavar geliştiriciler kuyruklarını sıkıştırarak X harfini Y harfine çevirdiği projelerin başına oturuyorlar. Bunu neden yazıyorum, çünkü Until Dawn bu dönemde çok kıymetli bir konuma sahip. Tarzını sevmeyen oyunculara kapalı, hikaye ağırlıklı deneyimler elde etmek isteyen oyuncular için ise mihenk taşı.
Amerikan Pastası?
Blackwood Dağı'nın tepesinde, ünlü film prodüktörü olan Bob Washington'a ait bir konutta olaylara tanıklık ediyoruz. 1952 Olayı'ndan sonra genişleyen ailesi için Blackwood'u satın alan Washington, eskiden yer alan tüm tesisleri kapatıp, orayı huzurlu bir tatil yeri haline getirmeye çalışıyor. Genellikle sadece yazları ve kışları tatil zamanında gittikleri evleri, elbette genç çocuklarının da gözde tatil evi haline geliyor. Josh, Hannah ve Beth kardeşler, ailelerinin olmadığı zamanlarda kış tatilinin ilk günü her sene bu evde parti düzenliyorlar. 2013 senesi ise, henüz liseden yeni mezun olan bu arkadaş grubu için pek eğlenceli geçmiyor. Amerikan gençlik filmlerini bilirsiniz, burnu havada gençler, ergenliklerinin doruk noktasında gözü kara bir şekilde eğlenmek adına her işe adım atabilirler. Kızlar süslü püslü, azıcık da salak olur, erkekler yaşına göre mutlaka kaslı, yakışıklı tipler olurlar. Bu konuda tamamız, ancak Until Dawn'ın her bir karakteri ayrı mı itici olur yahu? (Sam dışında, o bizim bebeğimiz.)
Önceden Little Big Planet oyunlarına ek içerik geliştirmiş, Tumble gibi PlayStation Move üzerinde eğlencelik oyunlar üretmiş olan Supermassive Games, PlayStation 3 için düşündükleri ancak başka bahara kalan projeleriyle PlayStation 4 dünyasını nasıl bu kadar sallayabildi? Ben de sizin gibi çok merak ettim. İnteraktif dram ve korku türünün belki de tek örnek modern olan Until Dawn, 90'lı yılların Phantasmagoria gibi oyunlarını oynamış kimseler için meşaleyi taşıyan pek kıymetli bir eser. Nedenini birazdan anlayacaksınız.
Her şeyden önce Until Dawn gibi oyunlar, oyuncu kitlesinin pek azına hitap eden bir türe sahip. Daha önceden Quantic Dream'in Heavy Rain'i veya Beyond: Two Souls'unu oynamış ve sevmişseniz harika bir yerde duruyorsunuz. Sakın bozmayın. PlayStation 3 için yaşadığım en eşsiz deneyimlerden birini sunan Heavy Rain'in anısına, şimdiye kadar Until Dawn da benim PlayStation 4 logolu baş tacım oldu. Nedeni çok basit; özellikle oyun dünyasında son senelerde senaryo ve kurguya önem veren, adam akıllı tek başınıza oynayacağınız oyunlar üretilmiyor. Çıkmıyor demiyorum, üretilmiyor. Oyuncuların rekabetçi online oyunlara ağırlık vermesi, dominant yayıncı firmaların geliştirici ekiplere olan baskısı ve sadece etiket değiştiren seriler yüzünden birçok fikir sahibi canavar geliştiriciler kuyruklarını sıkıştırarak X harfini Y harfine çevirdiği projelerin başına oturuyorlar. Bunu neden yazıyorum, çünkü Until Dawn bu dönemde çok kıymetli bir konuma sahip. Tarzını sevmeyen oyunculara kapalı, hikaye ağırlıklı deneyimler elde etmek isteyen oyuncular için ise mihenk taşı.
Amerikan Pastası?
Blackwood Dağı'nın tepesinde, ünlü film prodüktörü olan Bob Washington'a ait bir konutta olaylara tanıklık ediyoruz. 1952 Olayı'ndan sonra genişleyen ailesi için Blackwood'u satın alan Washington, eskiden yer alan tüm tesisleri kapatıp, orayı huzurlu bir tatil yeri haline getirmeye çalışıyor. Genellikle sadece yazları ve kışları tatil zamanında gittikleri evleri, elbette genç çocuklarının da gözde tatil evi haline geliyor. Josh, Hannah ve Beth kardeşler, ailelerinin olmadığı zamanlarda kış tatilinin ilk günü her sene bu evde parti düzenliyorlar. 2013 senesi ise, henüz liseden yeni mezun olan bu arkadaş grubu için pek eğlenceli geçmiyor. Amerikan gençlik filmlerini bilirsiniz, burnu havada gençler, ergenliklerinin doruk noktasında gözü kara bir şekilde eğlenmek adına her işe adım atabilirler. Kızlar süslü püslü, azıcık da salak olur, erkekler yaşına göre mutlaka kaslı, yakışıklı tipler olurlar. Bu konuda tamamız, ancak Until Dawn'ın her bir karakteri ayrı mı itici olur yahu? (Sam dışında, o bizim bebeğimiz.)
- MUSTAFA KEMAL ATATÜRK